- mertçe
- [me’rtçe]1́zf.1. 勇敢地, 英勇地, 大胆地2. 高尚地, 光明正大地2́s. 英勇的, 勇敢的: \mertçe mücadele 英勇的斗争
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
mertçe
Look at other dictionaries:
mertçe — zf. Erkeğe yakışır biçimde, yiğitçe, merdane (I) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ancak — zf. 1) Yalnızca anlamında, sınırlama anlatan bir söz Hasan, bu sefer kendisine ancak seyyar tuluatçıların arasında bir yer bulabildi. O. C. Kaygılı 2) Olsa olsa, en çok, daha çok, güçlükle anlamlarında, bir şeyin daha çoğunun, ilerisinin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
büyüklük — is., ğü 1) Büyük olma durumu, ululuk Bu büyüklük değil ancak mertçe bir davranıştır. N. Araz 2) mec. Büyüklere yaraşır bağışlayıcı davranış Birleşik Sözler büyüklük hastalığı burnu büyüklük negatif büyüklük sonlu büyüklük Ata … Çağatay Osmanlı Sözlük
erkekçe — zf. Erkek gibi, erkeğe yakışır biçimde, yiğitçe, mertçe Ölürken başucundaydı; sağ kalırsa gidip babasını göreceğine, vuruşurken erkekçe şehit olduğunu anlatacağına söz vermişti. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
merdane — 1. sf., esk., Far. merdāne 1) Erkeğe yakışan Mesirelere gittiği günlerde, merdane laubaliliğiyle yiyecek ve içeceğe müteallik hazırlıkların başına geçerdi. Y. K. Beyatlı 2) zf. Mertçe 2. is., Ar. merdāne 1) Türlü işlerde kullanılan, silindir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
